یولدوز هاشمی و فریبا هاشمی، خواهران دوچرخه‌سوار افغان که با سلطه طالبان بر افغانستان از این کشور خارج شدند، قرار است به نمایندگی از این کشور تحت سلطه طالبان در بازی‌های المپیک پاریس شرکت کنند.

این دو خواهر در حالی به نمایندگی از افغانستان به بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ می‌روند که طالبان ورزش، تحصیل و کار زنان را ممنوع و تمامی نهادهای ورزشی مربوط به زنان را منحل کرده‌اند.

یولدوز هاشمی که ۲۴ سال دارد، در مصاحبه با رسانه د آیرش تایمز گفت در حالی که طالبان زنان افغانستان را از اصلی‌ترین حقوق انسانی و شهروندی‌شان محروم کرده‌اند، او و خواهرش فریبا می‌خواهند در المپیک پاریس قدرت زنان افغانستان را به نمایش بگذارند. او این را «تنها شادی» زنان افغانستان توصیف کرد.

او که در سه سال گذشته همراه با خواهرش در چندین مسابقه دوچرخه‌سواری در اروپا شرکت کرده‌ است، افزود: «امیدوارم بازی‌های خوبی انجام دهم، باعث درخشش پرچم سه‌رنگ افغانستان شوم و برای زنانی که از تحصیل و کار منع شده‌اند، شادی به ارمغان بیاورم.»

موافقت کمیته المپیک با شرکت خواهران هاشمی در مسابقات دوچرخه‌سواری المپیک پاریس به نمایندگی از افغانستان با استقبال گسترده زنان و کاربران افغان مواجه شد اما سخنگوی سازمان ورزش طالبان اعلام کرد که خواهران هاشمی نماینده افغانستان نیستند. اتل مشوانی، سخنگوی اداره ورزش رژیم طالبان، در این مورد گفت: «تنها سه ورزشکار [مرد] نماینده افغانستان‌اند. در حال حاضر ورزش دختران در افغانستان متوقف شده است. وقتی ورزش دختران انجام نمی‌شود، [خواهران هاشمی] چگونه می‌توانند به‌عنوان تیم ملی در این بازی‌ها شرکت کنند؟»

رژیم طالبان شهریور ۱۴۰۲ از شرکت ورزشکاران زن افغان ساکن افغانستان در بازی‌های آسیایی جلوگیری کرد و تیمی از مردان را به این بازی‌ها اعزام کرد. با این حال گروهی از ورزشکاران زن افغان که در کشورهای دیگر زندگی می‌کردند، با حمایت نهادهای ورزشی موفق شدند به‌عنوان ورزشکاران در تبعید در بازی‌های آسیایی شرکت کردند.

تا پیش از سلطه طالبان، ورزشکاران زن افغاستان در رشته‌های مختلف در مسابقات جهانی شرکت می‌کردند و در سال‌های اخیر، تیم‌های فوتبال، والیبال و دوچرخه‌سواری زنان افغانستان به مسابقات بین‌المللی راه یافته بودند، اما فروپاشی دولت جمهوری به همه این فعالیت‌ها پایان داد. در سه سال گذشته، علی‌رغم فشارهای بین‌المللی گسترده بر طالبان مبنی بر خودداری از نقض حقوق بشر، این گروه با بی‌توجهی به فشارها و اعتراض‌ها، محدودیت‌های زیادی را برای زنان وضع کرده‌اند.

‌با این حال یولدوز و فریبا هاشمی می‌گویند که به نمایندگی از مردم و با پرچم سه‌رنگ افغانستان در بازی‌های المپیک پاریس شرکت می‌کنند. آنان تاکید کردند که نماینده هیچ گروهی نیستند و هدفشان این است که توانایی زنان افغانستان را به شرکت‌کنندگان مسابقات نشان دهند.

کمیته بین‌المللی المپیک در مورد حضور خواهران هاشمی در المپیک پاریس با طالبان مشورت نکرد و از طالبان برای شرکت در این مسابقات دعوت نشد. مارک آدامز، سخنگوی کمیته بین‌المللی المپیک، می‌گوید که این نهاد در حال گفت‌وگو با طالبان است تا به زنان افغانستان اجازه ورزش و شرکت در مسابقات بین‌المللی داده شود.

فریبا و یولدوز هاشمی تا پیش از سلطه دوباره طالبان بر افغانستان در استان فاریاب در شمال افغانستان زندگی می‌کردند. البته در آن دوران هم ورزش زنان به‌ویژه در بافت مذهبی و محافظه‌کار فاریاب نادر بود و زنانی که در چنین فعالیت‌هایی شرکت می‌کردند، با تهدیدها و خطراتی مواجه می‌شدند.

خواهران هاشمی نخستین‌بار سال ۲۰۱۷ در یک مسابقه دوچرخه‌سواری محلی شرکت کردند و پس از آن سعی کردند این ورزش را به صورت حرفه‌ای بیاموزند.

پس از فروپاشی دولت جمهوری، فریبا و یولدوز هاشمی به کمک الکساندرا کاپلوتو، برنده مسابقات دوچرخه‌سواری جاده جهان در ۱۹۹۷، به ایتالیا رفتند.

این نخستین‌ بار است که ورزشکاران افغان در تبعید در مسابقات بین‌المللی شرکت می‌کنند. پیش از این، اعضای تیم فوتبال زنان افغانستان که پس از سلطه طالبان بر این کشور، به استرالیا پناه بردند، از فدراسیون بین‌المللی فوتبال خواسته بودند آن‌ها را به رسمیت بشناسد تا امکان حضورشان در مسابقات بین‌المللی فراهم شود. 

ملاله یوسف‌زی، برنده جایزه صلح نوبل و شماری دیگر از چهره‌های سرشناس با حمایت از تیم فوتبال زنان افغانستان در نامه‌ای از مسئولان فدراسیون بین‌المللی فوتبال خواستند که به درخواست ورزشکاران زن افغان پاسخ مثبت دهند، چون طالبان در افغانستان زنان را از ورزش، تحصیل و اشتغال منع کرده‌اند.